Wiele osób, które się ze mną kontaktują, zadaje bardzo podobne pytania:
- Od jakiego wieku warto zacząć naukę?
- A coo, jeśli dziecko nie zna jeszcze cyfr?
- Na czym polega arytmeytka mentalna?
- Czy soroban sprawdzi się u mojego dziecka?
- Czym różnią się kursy prowadzone metodą japońską od innych?
Odpowiadam na te pytania niemal codziennie. Aby usprawnić przepływ informacji, pierwszym krokiem było stworzenie czatbota na stronie Akademii Sorobanu – nie opartego o sztuczną inteligencję, bo nie chcemy zmuszać nikogo do rozmów z maszyną. To po prostu nowoczesna forma FAQ – jasna, konkretna i interaktywna. Ale wiem, że chatbot to za mało, bo on dotyka tylko zagadnieć związanych z ofertą Akademii Sorobanu. Zdaję sobie sprawę, że potrzeba czegoś więcej dla popularyzacji japońskiego liczydła.
Drugim krokiem stało się więc przygotowanie publikacji, która zebrałaby maksymalnie dużo wiedzy w jednym miejscu. Nie chodzi tu o instruktaż liczenia na sorobanie, bo taki już zostal wydany (https://ksiazka.akademiasorobanu.pl). Chciałem przekazać wiedzę przybliżającą samo narzędzie soroban i różne style uczenia go.
Pracowałem nad publikajcą przez pół roku, rozmawiając z nauczycielami sorobanu z różnych szkół oraz z rodzicami dzieci uczących się sorobanu różnymi metodami. Niektórzy z nich chcieli pozostać anonimowi i posłużyli mi jako cenne źródło informacji, doświadczeń i perspektyw. Inni zgodzili się, by ich słowa znalazły się w publikacji.
Dziś z radością oddaję w Wasze ręce efekt tych rozmów: poradnik „Dziecko i soroban. Przewodnik dla rodziców i nauczycieli”. Broszura jest dostępna bezpłatnie, w formacie PDF. To mój sposób na to, by wiedza o sorobanie mogła dotrzeć jak najdalej – do rodziców, nauczycieli, szkół, bibliotek i wszystkich, którzy chcą lepiej zrozumieć, czym właściwie jest japońska arytmetyka i jak mądrze ją wprowadzać.
Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do powstania tej publikacji – konsultantom, zarówno tym wymienionym z imienia i nazwiska, jak i tym, którzy zdecydowali się pozostać w cieniu.
Dziękuję również rodzicom, którzy zechcieli podzielić się swoimi doświadczeniami i refleksjami związanymi z nauką sorobanu – Wasze słowa nadały tej broszurze autentyczności i głębi.
Szczególne podziękowania kieruję do Kiyomi Numaty, której wsparcie dodało mi skrzydeł. Jej słowa – że taka publikacja jest bardzo potrzebna w Polsce i że trafnie uchwyciłem różnice między stylami nauczania sorobanu – były dla mnie nie tylko cenną opinią, ale też ważnym impulsem do działania.
Dzięki Wam ta broszura mogła powstać – z serca, z doświadczenia i z myślą o kolejnych rodzicach, dzieciach i nauczycielach.